For What It's Worth 7

Chapter 7

                                               

Authors Note: This story is based from my own experience. Names were changed for the privacy of people involved. Some scenarios are also changed to make the story more appealing to readers. Any events or situations that resemble are pure coincidence. I am new in writing stories so bear with my lapses. Please leave your comments, bad or good comments are appreciated. Thank you.

P.S. Sana po leave naman kayo ng comments, kahit negative comments okay lang para alam ko po kung okay yung way ng pagsusulat ko. Thanks guys J

Nagulat ako sa request niya. Napalingon ako sa kanya pero di ko namalayang magkalapit na pala kami. Halos mahalikan ko na siya. Lalo ako namula at napatulala sa labi niya. Nasa ganun akong pagiisip ng bigla siyang nagsalita.

“Ano na JD? Type ko pa din yung best friend mo eh”

I dunno what to say, I dunno what to do. Masakit Oo pero mukhang dun magiging masaya si Mike. Kaya ko bang magpakamartyr?

Pero di ako kagaya ng ibang bida na magpapakatanga para lang sumaya yung taong gusto nila. Wala namang assurance na sasaya siya kung irereto ko siya kay G? Paano kung ako yung taong magpapasaya pala sa kanya? Eh di para akong tangang ipinamigay siya kung kanino? And isa pa si Chris type si G. Ayaw ko naman na magalit si Chris sa akin. Tama, hindi ko siya kayang masaktan kaya di ko tutulungan si Mike. Tama! Yun nga.

“Ah kasi Mike…” pagsisimula ko ng conversation  pero natigilan ako sa puppy eyes niya? Argh, can those eyes can get bigger? Pero desidido ako, gusto ko si Chris for G. I should know, bestfriend ko si G. Syempre gusto ko si Mike para sa akin. AHAHA.

“Ano na?” Pambasag ni Mike habang nagmumuni muni ako.

“Sorry Mike, hindi ako nakikialam sa lovelife ni G. “ Simpleng tugon ko sa kanya. Gumuhit naman ang isang malaking ngiti sa labi ni Mike. Nagtaka naman ako. Hindi ba pag ganyan dapat maiinis, malulungkot o magagalit siya sa akin kasi I declined his request? Why is he effin smiling? Juice Colored, mukhang Bipolar nga tong si Mike. Magkakacrush na nga lang ako sa bipolar pa.

“Bakit ka nakangiti?” Pagtataka ko sa kaniya.

“Wala lang…” Nakangiti pa din niyang tugon.

“Bipolar ka talaga! Basta, hindi kita tutulungan kay G. Iba nalang irequest mo”

“Hahaha, Oo na! Sige, iba nalang…” Pag iisip niya.

“Dali na! 530 na oh, gusto ko na umuwi, maabutan pa tayo ng angelus” Pagtawa ko sa kanya. }FYI, iniiwasan nang students ang angelus sa school naming because of 2 reasons. 1) Cause of Delay and 2) Cause of Human Traffic sa main gate. Bad ba? Sorry na! ahaha }

“Oo na. Alam ko na! Magiging alalay kita ng 1 linggo after ng auditions mo, pag pumasa ka gagawin nating 2 linggo? Ano? Okay ba?” Taas babang kilay niyang sabi sa akin.

Nagdadalawang isip ako sa ganun, di ba lugi ako? Pero I need to impress our choreographer para makapasok ako sa kailangan nila. Gusto ko next school year makapag audition na ako sa Campus Dance Troupe and making it to dance to the event would make them to notice me.  And isa pa, pabor sa akin yun, mas magiging close ako kay Mike. Pabor nga ba? Hayy ewan.

“Ano na JD?” Pagiinsist ni Mike sa akin.

“Oo na! Oo na! ng matapos na to. We still have I think 1 week before the auditions. Make sure you’ll give me a killer dance steps that would make me get in! Understood? Pag nagawa mo yun payag ako sa deal natin!” Mahabang explanation ko kay Mike.

“Pa English English ka pa! Oo ako bahala, give me 2 days to choreograph bago ko ituro sayo. Pero dapat habang binubuo ko yung steps nasa tabi kita?”

“Huh? Andami mo alam! Aber, bakit?” Pagtatanong ko sa kanya.

”Para may inspiration?” pagpapacute niya. Syempre kinilig ako pero inayos ko sarili ko. Paano kung binubuko ako ng siraulong to, mabuti na nagiingat.

“Ulol! Adami mo pautot. Pwede bukas na tayo magstart? Gusto ko na talaga umuwi.” Nagmamadali kong sagot.

“Mamaya na. Tambay pa tayo dito.” Pamimilit niya sa akin.

“Okay fine.” Nagstay pa kami doon ng ilang minute at panay lang kami kwentuhan. Nakita ko naman si Chris at kinawayan pero ngumiti lang ito at umalis din agad. Hanggang ngayon badtrip pa din siya kay Mike. Hay, sana naman magkaayos na sila. Ang hirap kaya mag balance ng kaibigan. Habang nag uusap kami ni Mike ay may lumapit na magandang babae sa amin at nagukat ako ng yumakap ito kay Mike. Tuwang tuwa naman tong bwisit na Mike na to na lalo ko namang ikinainis.

“JD tol, this is Kris. High School friend naming siya nila Jeffry” Pagpapakilala naman ni Mike sa amin.

“Hi JD, I’m Kris.” Pagpapakilala ni Kris sa akin. Maganda si Kris at napaka sexy.

“JD, nice meeting you Kris.” Pakikipagkamay ko sa kanya. Parang bigla naman akong nawala sa tabi nila at sila na lang nag uusap. I felt uncomfortable being there kaya nag paalam na ako.

“Guys, I have to go” Pagpapaalam ko pero parang di nila ako narinig. Aba, badtrip tong bipolar na to. Umalis nalang ako at mukhang di naman nila ako napansin. Naglalakad na ako papunta ng sakayan ng mag ring ang phone ko.

“Grabe, ang bastos mo din JD. Iniwan mo kami ni Kris, di ka man lang nagpaalam?” Pagtaas ng boses ng Mike. Nainis naman ako at sumagot ng pabalang.

“Eh para naman akong hangin diyan kaya umalis na ako. Nagpaalam kaya ako at di niyo ako pinansin?”

“Eh di sana nangalabit ka na aalis ka na at sumabay na ako”

“Andami mo alam, iniwan ko na nga kayo para masolo mo na yang Kris na yan” pagsusungit ko sa kanya na niregret kong sabihin dahil mukhang nag seselos ang pagkakasabi ko. Sana di niya bigyan ng meaning.

“Teka, nagseselos ka ba JD?” Pangungutya nyang tanong.

Nalintikan na. “Hindi ah! Para kang tanga Mike!” Pagdepensa ko.

“Weh? Sabihin mo lang na nagseselos ka JD, bibigyan naman kita ng karapatan eh”

“Ano? Umayos ka nga Mike.”  Rinig ko yun, rinig na rinig. Kinikilig ba ako? What if Mike likes me the way I like him? Could it be possible? Pero nawala lahat ng iniisip ko sa sagot niya.

“Wala wala. Nevermind. Oh siya, ingat ka sa paguwi mo JD. Bukas na tayo magkita, bubuuin ko na yung dance steps mo.” Nadismaya naman ako.

“Oo na, dami mo pautot!” Pinatay ko na yung cellphone ko at sasakay na sana ako ng jeep ng tinawag ako ni Jeffery.

“Oi JD. Uwi ka na? Himala di mo kasama si Mike” pagtatanong niya.

“Busy si ugok, kasama si Kris.” Pagsagot ko.

“SI Kris? Alam mo ban a patay na patay yung si Kris kay Mike nung HS kami? Ewan ko ba bakit di pa ligawan ni Mike yun eh” Sumikip naman dibdib ko, bakit ko sila iniwan? Kung ano ano pumapasok sa isip ko, malala na to.

“Ui JD. Alam mo lagi ka natutulala, gutom lang yan. Tara sa SM. Wala ka naman ata pupuntahan eh? Treat kita?” Pag alok ni Jeff sa akin. Oo nga no? Lagi ako natutulala? Di kaya nababaliw na ako? Dati lagi ako natutulala kay PJ pero ngayon nakalimutan ko na siya si Mike naman kinatutulala ko? Hayy, sige na nga, makapagunwind nga once in a while. Besides, libre to ni Jeff.

“Sige na nga, saan ba tayo kakain?” Pagtatanong ko.

“Sa woodnymph. Gusto ko ng Korean foods kasi eh”

“Ui, favorite ko Korean foods sakto. Halika na!” Paghila ko sa kanya.

“Alam ko, kaya nga kita niyaya dun eh” pagsabi niya sa akin na ikinalingon ko sa kanya.

“Huh? Paano mo naman nalaman jeff?”  Takang tanong ko.

“Ah, eh sa FB mo.” Nauutal niyang sagot sa akin.

“Ah, okay. Ikaw na ang matalas memory” Pagtungo tungo kong sagot sa kanya.

“Halika na, lakad nalang tayo.” Pag anyaya niya.

“What? Ang layo naman Jeff eh.” Pag reklamo ko.

“Okay lang yun, para makapag kwentuhan tayo while walking.”

“Sige na nga, libre mo naman eh”

Naglakad na kami ni Jeff papuntang SM. From school kasi, it would take us 5-10 minutes to get there. Puro kami tawanan sa kalokohan ni Jeffry. Mabait si Jeff, hindi siya plastic na tao. Madami din nagkakagusto diyan, palibhasa vocalist ng banda niya sa RPG. Nagkakasundokami  kasi yung ibang trip ko nasasakyan niya. Ewan ko ba, may mga information siya na ikinagugulat ko na alam niya at parehas kami. Nakadating kami sa SM at nagpasya muna naming maglibot libot. Andami niya pautot. Magkaibigan nga sila ni Mike, meron yung isusukat niya yung mga damit at papahirapan yung sales lady tapos di naman bibilhin, pag naiinis na yung sales lady, magpapacute na si Jeff na ikakakilig naman ni ateng sales lady sa huli. Nang mapagod kami dumiretso na kami sa woodnymph at nag order.

“Ui Jeff, libre mo to ah?” pag ngiti ko sa kanya. May pera naman ako pero sadyang kuripot kasi ako.

“Oo nga, yayayain ba kita dito kung di ko libre? Alam ko kuripot ka!”

“Yabang mo. Ahaha basta ako gusto ko yung iniihaw, yung may sarili tayong griller sa table natin” Pagsasabi ko sa kanya ng parang bata.

“Haha, para kang bata. Oo na! Waiter!”

Umorder na si Jeff ng foods naming. Habang nagaantay kami ay nagsikip ang dibdib ko. May dumating sa restaurant na pinagkakainan naming. Si Mike with her friend Kris.

“Ui Mike tol! Kris!” Pagtawag ni Jeff sa dalawa. Sumilay ang ngiti ni Kris kay Jeff at akmang lalapit na. Nang makalingon si Mike ay napalitan ang kanyang ngiti ng pagsimangot ng makita niya akong kasama si Jeff. Nagtaka naman ako, ano to? Sinapian nanaman ng pagkabipolar tong si Mike?

“Jeff, hi! How are you? Long time no see! Hi JD! Kasama mo pala si Jeff, bigla mo kami iniwan ni Mike kanina, nabadtrip nga yan sa iyo eh” Pagtawa ni Kris sa amin. Ngumiti lang ako.

“Hi Kris. Ikaw huh, hanggang ngayon si Mike pa din trip mo. Ahaha! Wanna join us? Mike? Dito nalang kayo umupo ni Kris, inaantay pa din naming order naming eh” Paganyaya ni Jeff kila Mike.

“Sure, tara Mike dito na tayo maupo” suhestyon ni Kris sa kasama. Tumango lang si Mike at ni hindi lang ngumiti. Problema kaya niya?

“Tahimik mo Mike? Nakakapanibago?” Pangaalaska ni Jeff sa kanya.

“Wala tol, okay lang ako” Sabay tingin sa akin ng matalim.

“Oi! Problema mo?” Pagtatanong ko sa kanya pero isang malamig na “wala” lang sinagot niya sa akin.

Nagkakatuwaan naman kaming apat sa pagkwekwentuhan pero di ako pinapansin ni Mike. Madalas niyang kausapin yung dalawa kaya ikinainis ko naman to. Nagpaalam naman ako na mag ccr lang. Wala kasing sariling CR ang woodnymph kaya I need to walk sa CR ng mall. Nakapag CR na ako at humarap sa salamin. Walang tao sa CR, palibhasa, mag 8:00 na kaya nagsisiuwian na mga tao. Nagulat nalang ako ng bumukas ang pinto at inilock ng tao yung pinto. Lalabas na sana ako dahil naiinis pa din ako sa kanya.

“Akala ko ba uuwi ka na? Tapos makikita kita dito nakikipaglandian kay Jeff?” May  paununumbat niyang tanong.

“Yan ba ang ikinnaiinis mo? Alam mo sana nagtatanong ka muna kasi and one more thing, bakit ka naiinis? Eh kaibigan ko din naman si Jeff? Am I obliged to notify you lage kung saan ako pupunta?”

“Ahhh! Dense ka ba? Nakakainis na to!” Pagvevent out niya ng frustrations niya.

“Ano? Bakit kasi di mo nalang ako diretsuhin Mike?” Pagsabat ko naman.

Halos magsapakan na kami sa loob ng CR. Handa na ako sa sapakan eh. Kahit crush ko si Mike, aba lalaban ako sa sapakan! Lumapit siya, akala ko sasapakin niya na ako. Ipinikit ko ang mata ko at laking gulat ko ng maramdaman ko ang malambot na labi ni Mike sa labi ko.

Itutuloy…