For What It's Worth Book 2 (9)

Chapter 9

Authors Note: This story is based from my own experience. Names were changed for the privacy of people involved. Some scenarios are changed to make the story more appealing to readers and there are scenes that were added to make it more exciting. Any events or scenarios that resemble are pure coincidence. I am new in writing stories so bear with my lapses. Please leave your comments, bad or good comments are appreciated. Thank you.

                                     

                                                              Please Play this song :)

“Hindi niyo naman ako ininform na pula dapat eh naka black ako.” Nahihiya kong sambit. Walang sumagot pero bigla akong nakarinig ng tugtog ng gitara. Hinanap ko kung saan ito galing and it was from Jeff!

“Hoy, ano ginagawa mo?” Pagtatanong ko sa kaniya pero hindi siya sumagot. Nagulat nalang ako ng lahat ng tao na nandon ay pumuwesto patabi kay Jeff. Naguguluhan ako sa mga nangyayari hanggang sa narinig ko ang isang pamilyar na song para sa akin.

Ibibigay ang lahat-lahat
Handa kong gawin
Lahat ng 'yong hiling
Sukli man ay sugat sa puso

Umpisa ni Jeff sa kantang “Kapag ako ay nagmahal”. Naalala kong ito ang kinanta ng banda nila ng nag audition sila noon sa RPG band na magpeperform sa isang event. Ramdam ko ang nais niyang ipabatid sa lyrics ng kinakanta niya. Pinipigilan kong umiyak, iniisip ko palang na pagbibigyan siya sa gusto niyang pagmamahal pero ito na at gumagawa siya ng paraan para mailabas ko na ang gusto kong sabihin sa kanya. Akala ko ay iiwasan na niya ako pero hindi pala. He was planning this all along.

Karamay ka
Sa hirap at saya
Masaktan mo man
Damdamin ko
Ako'y nandyan parin sayong tabi

Naalala ko yung mga panahong pinagtutulakan ko siya pero nanatili siya sa tabi ko. Yung panahon na namatay si Mike, siya yung matyagang umaalalay sa akin at walang sawang nagpapangaral sa akin sa lahat ng maling ginagawa ko. Kahit sobrang nasaktan ko siya ay hindi niya ako sinukuan. Unti unti lumapit sa akin yung mga kasabwat niya at nag abot ng chocolate bars. Each bars has a letter hanggang sa nabuo na yung ibinigay nila. Nakita ko na “Will you be Mine?” yung nabuo kong words. Natawa naman ako dahil alam ni Jeff that I don’t like flowers, lakas maka babae!

Kapag ako ay nagmahal
Ang lahat ng ito'y magagawa
'Di magbabago, 'di maghahangad
Ng anumang kapalit
Kapag ako ay nagmahal
Umiyak man ako hindi ko ito ikakahihiya
Handa akong magtiis
Kapag ako, kapag ako ay nagmahal

Sa pagkakataong yun ay hindi ko na napigilan ang maluha, kahit anong pigil ko ay kusa na itong lumalabas sa mga mata ko. Si Jeff na ba ang hinahanap kong sagot sa aking mga dasal? Akala ko ay mawawala na siya pero ito siya, kinakantahan ako.

“Paano kung masaktan ako ulit?” Yan pa din ang tanong na pilit pumapasok sa aking isipan kahit alam ko na mahal na mahal ko na si Jeff. Lintek na takot to! Napalingon ako kay Nicko at ngumiti ito. Nilapitan niya ako niyakap.

“Huwag kang matakot magmahal ulit.” Sambit sa akin ni Nicko na nakangiti. Napatingin ako kay Jeff na kumakanta pa din.

Sa 'yo lamang
Iikot aking mundo
Sa 'ki'y bale wala
Sasabihin ng iba
Basta't alam ko
Mahal kita

Gustong gusto ko sabihin na mahal ko na din siya, na gusto kong mag commit na kami sa isa’t isa. Ayaw ko na ng FUBU set up namin dahil gusto ko na siyang maging kasintahan na mamahalin ko at mamahalin ako.

Kapag ako ay nagmahal
Ang lahat ng ito'y magagawa
'Di magbabago, 'di maghahangad
Ng anumang kapalit
Kapag ako ay nagmahal
Umiyak man ako hindi ko ito ikakahihiya
Handa akong magtiis
Hindi ka man maging akin
Lahat ng ito'y gagawin
Kapag ako, kapag ako ay nagmahal

Umiiyak pa din ako, para akong tanga. Sigruo kasi para sa akin na tinalikuran ang tunay na pagmamahal ay hindi ko na ineexpect na mahahanap ko pa siya. Lumapit siya sa akin ng nakangiti at masaya. Binatukan ko naman siya na ikinatawa ng lahat ng andun.

“Andami mo alam! Akala ko ba ayaw mong malaman ng iba na Bi ka? Inexposed mo pa ako?!” 

Pagbibiro ko sa kanya. Oo, ayaw ko malaman ng karamihan na Bi ako pero sa isang katulod ko, ang ginawa ni Jeff is beyond anger at dapat matuwa ako dahil nakikita ko yung pagmamahal niya sa akin.

“Pero seriously Jeff, sorry ha? Nabasa ko yung notebook ko na nasiyo and I was wrong, akala ko kasi niloloko mo lang ako and used that to get what you want from me.”

“Wala na akong pakialam sa sasabihin ng iba dahil ikaw palang sapat na.” Ngiti niya sa akin, at talagang magkaryhme ah?  “Wala na yun JD, mas mahal kita at handa ako masaktan.”

“Nakakainis ka, pinapaiyak mo ako!” Inis na sambit ko sa kanya kita ko na sa amin nakatingin ang lahat ng tao na nandoon.

“JD Marquez, alam ko na may kasunduan tayo pero gusto kitang tanungin. Kaya mo ba akong bigyan ng chance na mahalin ka bilang boyfriend mo?”

“Lakas makababae ng ginagawa mo Jeff pero sino ba ako para ayawan ka?” Ngiti ko sa kanya.

“What do you mean?” Hayy slow ampota! Kinabig ko siya at hinalikan at niyakap ng mahigpit.

“Ano? Magtatanong ka pa?” Bulong ko sa kanya. Kumalas ako sa yakapan namin at nakita ko yung luha sa mga mata niya.

“Hoy! Para kang timang diyan.” Pagtawa ko sa kanya. Pero nakatitig pa din siya sa akin.

“YUN! Nadale mo din insan!” Sigaw ni Kiko na kapatid ni Nicko.

“Good job bro!” Sambit naman ni Jonathan na kuya ni Jeff. Lumapit naman si Nicko sa amin.

“Kuya Jeff, mahalin mo si kuya JD ah? Isinuko ko na yung love ko diyan sa BF mo kaya utang na loob huwag mong papakawalan kundi aagawin ko siya sayo!” Tapik ni Nicko kay Jeff. Nagulat nalang ako ng bigla ako yakapin ni Jeff ng mahigpit.

“I love you panget!!!!!!” Sigaw niya na ikinagulat ko,binatukan ko naman siya.

“Sinong panget?” tanong ko sa kanya.

“Panget tawagan natin para kakaiba hindi ba?” Natawa naman ako kaya sumagot ako sa tanong niya.

“Fine, ikaw ang panget ko at ako ang panget mo. I love you!”

“Cheeessssyyyyyy!” Sigaw ng mga kasama namin. Nahiya naman ako kaya kumalas na ako sa yakapan namin ni Jeff. Pinakilala niya isa isa yung mga tumulong sa kanya. Mga classmate pala sila ni Jeff nung HS kaya pala pamilyar.

“Congratulations!” Sambit ng isang babae.

“Thanks”

“Ingatan mo si Jeff! Maswerte ka diyan.”

“Oo, I will” Ngumiti nalang ako. Naaalala ko naman yung paandar ni Nicko na birthday daw  ni Kiko.

“Hoy Nicko, sabi mo birthday ni Kiko?” Naniningkit na tanong ko.

“Eh wala ako maisip na dahilan para mapapunta kita dito.” Nagkakamot niyang tanong.

“Eh ano gagawin ko dito sa regalo ko sa kuya mo?”

“Ano yan?” Tanong ni Jeff

“Regalo ko kay Kiko kasi sabi ni Nicko birthday daw ng kuya niya.”

“Eh di akin na lang” Ngiti ni Jeff

“Ops! Narinig ko akin daw to sabi ni JD kaya akin na to!” Kinuha ni Kiko yung regalo ko na ikinasimangot ni Jeff.

“Hayaan mo na, ako na nga regalo mo oh, madami pa gusto?” Paglalambing ko sa kanya.

“The best gift ever!” Yakap niya sa akin.

“Ehem! Tama na yan, kaninin na natin tong mga dala namin” Sabin i Jonathan kaya agad kaming sumunod dito.

“Sino nag prepare nito?” Tanong ko

“Sino pa eh di si kuya Jeff!” Sambit ni Nicko habang kumukuha ng pasta.

“Thank you Jeff”

“For you panget, dalian mo kumain may pupuntahan pa tayo.”

“May class ako ah?”

“Oo, alam ko, before your class starts naihatid na kita J”

“Okay” Ngiting sagot ko. Grabe ganito pala ang magmahal ulit? Ang sarap sa pakiramdam.

After namin kumain ay hinila ako ni Jeff papunta sa north side ng John Hay. Nagtaka naman ako kung saan kami pupunta.

“San tayo pupunta panget.”

“Secret, just trust me okay?” Pisil niya sa kamay ko. Inakbayan ko naman siya habang naglalakad kami.

Habang papalapit kami ay parang alam ko na kung saan kami pupunta. Nang makarating naman kami ay tama ang hinala ko, ang Cemetery of Negativism.

“What are we doing here?”

“We are here to bury all the negative vibes for us to start a new.” Ngiti niya sa akin.

“Ready?” Ngiti niya na ikinatango ko.

“I Jeff Aquino burry all my sorrows that I felt for JD Marquez when he ignored me before.” Nakita ko naman yung pilit nangiti na binigay niya sa akin. Naalala ko mga kasamaan ko sa kanya noon.

“Sorry panget”

“Wala na yun, binabaon ko na nga oh J”

“I will also leave here jealousy and promise to be understanding with my panget.” Pagpapatuloy niya.

“Ikaw naman” Sambit niya sa akin, napaisip naman ako. Ano ba ang mga ibabaon ko? Napabuntong hininga ako at naramdaman ko naman ang paghawak ni Jeff sa kamay ko.

“I, JD Marquez burry here my hatred and sadness. Pinapakawalan ko na yung sakit na naramdaman ko kay Mike when he left me and kakalimutan ko na yung mga masamang ginagawa ko at magfofocus nalang sa panget ko.” Nakita ko naman ang masayang aura ni Jeff ng matapos ang ginawa namin. I know parang wala lang yung ginawa namin pero parang nawala din yung mabigat na dinaramdam ko.

After namin sa cemetery of negativism ay niyaya ako ni Jeff at may isa pa daw kaming pupuntahan.

 “Saan pa tayo pupunta?”

“Basta” Sambit niya.

Ginamit na namin yung kotse ko at pinadrive nalang kay Nicko yung kotse niya. Nang makadating kami sa area ay napansin kong cemetery na ito.

“Ano ginagawa natin dito?” Nababahala kong tanong, ready na ba ako harapin si Mike after all this time?

“Kay Mike” Ngiti sa akin ni Jeff. Hindi naman ako nakapagsalita at naramdaman ni Jeff ang pagiging uneasy ko.

“Relax, we will do this for everyone’s peace of mind specially yours” Pagpisil niya sa balikat ko.

Nang makapasok kami ay nakita ko na ang puntod ni Mike. Napabuntong hininga naman ako at lumapit na. Hindi naman sumunod si Jeff sa akin na ikinataka ko.

“You go on JD, I know you need a moment with Mike.”

“Thank you Jeff.”

Dumiretso na ako sa puntod ni Mike, kita ko yung nakasulat sa lapida niya.

“In Loving Memory of Mike Samonte

June 1990-September 2010”

Umupo ako sa gilid ng puntod niya at hinaplos ang nakasulat doon.

“Kamusta ka na Mike? Siguro nagtatampo ka sa akin no? Pasensya ka na ah?” Naramdaman ko namang humangin sa paligid.

“Andito ka ba Mike? Siguro alam mo na na kami na ni Jeff. Siya ang nagdala sa akin dito kasi gusto niyang makausap kita. Sana huwag ka magselos ah? Mahal pa din naman kita” Pagbibiro ko sa kanya.

“Promise ko sayo, lagi na kita dadalawin, wala na yung takot ko eh at tingin ko naman sasaya ako kay Jeff.”

“Mike? Kung approved ka, magparamdam ka nga ulit.” Sambit ko ng biglang humangin ng malakas at parang may bumalot na kamay sa akin at yumakap. Ito na ba ang paraan ni Mike para sabihing okay lang? Nagulat naman ako ng lumapit si Jeff at nagsalita.

“Tol! Ito na, napaamo ko na. Kami na, oh hayan ah, natupad ko ang promise ko sayo.”

“Anong promise?” Takang tanong ko sa kanya.

“Naalala mo nung na comma si Mike at sinabi mo sa akin na mahal mo siya at sabi ko alam ko kasi sinabi ni Mike?”

“Oo” Maiksi kong sagot.

“Nung nagkausap kami ni Mike, inamin ko din na mahal kita na ikinabigla niya.” Huminto muna siya at tumabi sa akin. Nakatingin lang ako kay Jeff habang nagkukwento siya.

“Yun yung time na nagkakalabuan na kayo at parang ayaw mo na siyang bigyan ng chance. Sabi niya sa akin ako daw ang mag alaga sa iyo kapag talagang wala ng pag asa ang relasyon niyo.” Ngiti niya.

“Sinabi niya yun?” Naluluhang tanong ko.

“Yap, and I made my promise.” Yakap sa akin ni Mike.

“Thank you Jeff at hindi mo ako pinabayaan.”

“Basta ikaw panget ko, nanginginig pa!” Nagtawanan kami at bago kami umalis doon ay kinausap ko ulit si Mike.

“SALAMAT Mike, napatunayan kong hanggang sa huli talagang mahal mo ako.”

Umalis na kami ni Jeff at dumiretso ng school dahil may class pa ako.

“Oh ano mamaya nalang?” Sagot ko kay Jeff nang paalis na ako.

“Yup, we need to make, alam mo na?” Pilyong sambit niya at kinindatan ko nalang siya.

Dumiretso na ako ng class ko ng madaanan ko si Chris, halata ko ang pagpayat niya. Gustuhin ko mang maawa ay hindi ko magawa dahil siya ang gumawa ng problema. Sa tuwing nakikita ko siya ay naalala ko yung pinagdadaanan ni Giselle. Hinarang naman ako ni Chris at wala na ako nagawa.

“JD..”

“Look Chris, kami na ni Jeff. I gave him the chance he is asking me for the past months. Hindi ko na maibibigay yung gusto mo…” Nakita ko yung pagbagsak ng luha sa mga mata niya. Pero yung luhang yun ay agad napalitan ng galit.

“Hindi mo man lang ako binigyan ng chance?” Sambit niya na at humihigpit yung kapit niya sa braso ko.

“Chris, I don’t wanna make a scene here!” Banta ko sa kanya dahil kung magpupumilit siya ay talagang sasapakin ko siya.

“Tandaan mo to, magiging akin ka!” Puno ng paninindigan niyang sambit sa akin. Tinualak ko siya at hinayaan ko nalang siya.

Nagdaan ang mga araw at mas lalo kong minamahal si Jeff. Bawat araw ay pinapakita niya ang pagmamahal na matagal ko ng gusto ulit maramdaman after Mike died. Nandyan yung magbibigay siya ng chocolates, kakantahan ako sa gabi at yayakapin ako buong gabi habang natutulog. Hindi na tumawag si G nang huli ko siyang makausap. Hindi ko naman siya matawagan dahil feeling ko I am already betraying her by lying.

One night while Jeff is taking a shower napansin kong may message sa akin si PJ sa FB. Ang tagal niya bago nag reply sa last message ko, parang busy. Good for him, nakikita ko sa mga recent photos niya that he really looks very happy.

“Talaga namiss mo ako? Hehe! Oo naman, masaya ako dito ngayon.” Maikling sabi niya.

“Oo nga. Ikaw kasi di ka na nagparamdam after mo umalis. Kailan ba balik mo sa Pilipinas?” Reply ko sa kanya, bigla namang nagsalita si Jeff sa likod ko.

“Sino yang namimiss mo?” Tila nagseselos niyang tanong sa akin.

“Si BF #2, ang tagal na kasi niyang di nagpapakita sa akin eh.” Biro ko sa kanya.

“What?!”

“Joke lang, seloso much? Haha! HS friend ko yan si PJ.”

“PJ, your ex?”

“Yup, we are friends naman.” Sambit ko habang binabrowse ko yung pics ni PJ sa profile niya.

“Hmmmm”

“Huwag ka na mag selos.” Sabi ko sa kanya at tumayo ako. Nakatapis lang siya kaya hinalikan ko siya sa leeg.

“Ahhhh” Excited niyang ungol.

“Ang bango naman ni panget ko. Para hindi ka mag selos…” Hinubad ko yung twalyang nakatapis sa kanya.

“Ikaw panget ko ah, baka pagsawaan mo na ako” Ngiti niyang sabi sa kanya.

“So ayaw mo?” Simangot ko sa kanya at akmang aalis na.

“Sinabi ko ba?” Mahigpit niyang yakap mula sa aking likod. He started kissing my nape, yun talaga ang kahinaan ko.

“Ready?” Sambit niya ng pinaharap niya ako muli. He kissed me passionately. Muli nanaman naming pinagsaluhan ang gabi. Ewan ko ba kahit siguro araw arawin namin ni Jeff ang ginagawa namin ay hindi kami nagsasawa sa isa’t isa. Talagang mahal ko na si Jeff.

Nakatulog na kami ni Jeff ng biglang nag ring yung cellphone ko. Dahan dahan akong tumayo para di magising si Jeff sa pagkakatuog niya. I checked who was calling and I was surprised.

“Karen? Bakit ka napatawag?” Pagtatanong ko.

“JD! Si Giselle!” Tarantang sambit niya.

“Teka, what happened?”

“JD!!!!” Histerical niyang sambit.

“Relax ka lang Karen, what happened?” Kinakabahan ko ng tanong.

“Giselle committed suicide.” Naiiyak na sambit ng aking kausap sa phone.

Itutuloy…