For What It's Worth Book 2 (22) Finale

Chapter 22

Authors Note: This story is based from my own experience. Names were changed for the privacy of people involved. Some scenarios are changed to make the story more appealing to readers and there are scenes that were added to make it more exciting. Any events or scenarios that resemble are pure coincidence. I am new in writing stories so bear with my lapses. Please leave your comments, bad or good comments are appreciated. Thank you.

Ito na ang last chapter. AGAIN, thank you po ng marami sa mga nagbasa at sumoporta sa una at pangalawang akda ko. Magpapaalam muna ako ng ilang araw lang naman bago umpisahan ang third story. Thanks much! :)

Malapit na matapos ang sem and malapit na kami gumraduate ni Jeff. Ang bilis ng panahon kasi dati lang freshmen lang ako tapos ngayon graduating na. Hindi pa din nakikilala ni Jeff ang parents ko, kasi naman, laging out of town sila mama at papa. Si ate naman, busy sa studies niya and kita ko naman ang pagkastress niya sa pagiging med student. 

After ng nangyari sa amin ni jeff ng nalampasan namin ang problema doon sa loka lokang Janine na yun ay wala nang iba pang pagsubok na dumating sa aming dalawa. Huminto na din si Janine sa paghahabol kay Jeff na ikinatuwa ko naman. Dapat lang dahil kapag ipinagpatuloy niya ito ay hindi lang sapak ang makukuha niya sa akin kundi pati sipa sa mukha. Naalala ko nung nagkita kami sa mall akala ko ay susugod nanaman ito sa amin pero humingi ito ng tawad sa nagawa niya.

Matagal ko na ding hindi nabibisita ang puntod ni Mike at ang parents niya. After Mike died, twice ko lang sila napuntahan kaya namimiss ko na din sila tito at tita. Hindi ko na din nabibisita si Mikey Jr. ng madalas, hindi nga ako nakapunta sa binyag niya gawa ng super dami ng ginagawa sa OJT at school. 

“Panget, mukhang pumayat ka?” nagaalalang tanong sa akin ni Jeff.

“Busy, stress ako sa hotel na pinag OOJThan ko. Andami lagi guest, hindi naubusan!” frustrated kong sambit ng minsang kumakain kami ni Jeff.

“Ayaw mo yun, well trained kayo.”

“Ayos lang naman pero sobrang stress lang kasi, hindi na nga ako nakakakain!”

“Ahh, kawawa naman ang baby ko.” Pagbababy talk sa akin ni Jeff na ikinairap ko.

“Stop that!” Suway ko sa kanya. 

“Bakit baby JD, huwag ka magalit kay Daddy Jeff!” Ngisi niya sa akin. 

“Para kang tanga, siguro gusto mo na magkababy no?”

“Oo eh, tagal mo naman mabuntis!”

“Gago!” pambatok ko sa kanya na lalo niyang ikinatawa. 

“Siya nga pala, death anniversary na ni Mike ah?” pagpaapaalala niya ng natigil siya sa pagtawa.

“Ayy oo nga, buti pinaalala mo. Matagal na din tayo hindi nakakapunta dun. Baka magtampo na sa akin si Mike.” Nag aalala kong tanong.

“Oo, simula nung nag start and second sem. Pati nga si Mikey Jr. eh hindi na din natin nabibisita. Gusto mo bang puntahan si Mike? Sunday naman bukas, pwede tayo whole day tapos sa gabi puntahan natin si Mikey Jr.” yaya sa akin ni Mike.

“Sige, punta tayo bukas. Punta kaya sila Kris at sila tita? Sana makapunta sila para makita natin sila.”

“Ang alam ko nasa Manila sila tita, pero baka nakabalik na yun. Sana magkasabay sabay tayo, I know Mike would be very happy.”

“Oo nga, namimiss ko na si Mike.” Nakita ko naman ang pagkunot ng noo niya na ikinatawa ko. 

“Para kang tanga Jeff, huwag ka ngang magselos kay Mike!”

 

“Hindi naman ah!” defensive niyang sambit. 

“Talaga lang ha? Nakakunot kaya yang noo mo at lumalaki yang butas ng ilong mo!” Napakamot naman siya ng ulo niya. 

“Kasi….” Nagaalangan niyang sambit. 

“Alam mo Jeff, hindi ka dapat mag selos. Oo mahal ko pa din si Mike pero siyempre, ikaw na ang nagpapatibok nito.” Turo ko sa puso ko. 

“Pasensya ka na JD kapag lagi ako nagseselos ah?”

“Wala yun Jeff, nakakatuwa nga kasi nakikita kong mahal mo ako. Pero sana bawas bawasan mo minsan ah?”

“Oo na!” nahihiya niyang pag sang ayon. 

Nagpunta kami ni Jeff sa puntod ni Mike kinabukasan and plano namin ay doon kami maghapon. Nagdala naman ako ng mga pagkain na niluto ko ng umaga at cards para may pagkaabalahan kami ni Jeff doon. Nang makarating kami sa sementeryo ay makulimlim, sakto at hindi masyadong mainit. Nauna na akong pumunta kung saan ang puntod ni Jeff.

“Kamusta ka na boss? Ikaw ha! Hindi ka na nagpaparamdam sa akin?” Masayang bati ko sa kanya habang inaayos ko ang prutas na nabili ko.

“JD! Hindi ka naghihintay, sabi ko hintayin mo na ako eh!” Sigaw ni Jeff sa akin na ikinatawa ko dahil pawis na pawis siya at halatang nagtatatakbo.

“Ayan nanaman yang si Jeff,reklamo ng reklamo. Pagpasenyahan mo na at maingay siya ha?.” Pakikipagusap ko kay Mike. 

“Eh ang tagal mo kaya! Paghihintayin ko ba naman tong si Mike?” Sumbat ko sa naiinis na si Jeff.

“Grabe ka talaga!” pagmamaktol ni Jeff sa akin.

“Huwag ka na maarte, tulungan mo nalang ako dito Jeff!” 

“Oo na, san ko ba ilalagay tong mga bulaklak?”

“Diyan nalang sa tabi Jeff” Sambit ko kay sa kanya. Hinaplos ko naman ang lapida sa harap ko.

“In Loving Memory of Mike Samonte

June 1990-September 2010”

Sinindihan ko naman ang kandila sa puntod ni Mike. Magdadalawang taon na din nang iwan niya kami.

“May nakalimutan ako JD, balik lang ako sa sasakyan”

“Ulyanin ka talaga, sige antayin kita dito”. Tumingin naman ako sa puntod ni Mike. 

“Miss na miss na kita Mike, 2 years na din pala no? Alam mo ba gagraduate na ako? Syempre with flying colors!” Pagmamalaki ko sa kanya. “Alam mo ba si Mike Jr. ang laki na, lagi din pinapahiram sa akin ni Kris at nako kamukhang kamukha mo” Pagiyak ko habang kinakausap siya. 

“Pasensya ka na kung matagal na di ako nakadalaw dito ha?” Ngiti ko sa harap ng puntod niya .Bigla namang may dumating na kasabay namin ni Jeff na dumalaw kay Mike.

“JD, iho! Kamusta ka na? It’s been what 2 years?” Masayang pakikipag beso sa akin ni Tita. 

“Oo nga ho eh, pasensya na po at medyo naging busy lang. Saan po si tito?”

“Andun naghahanap ng parking, nauna na ako dito”

“Ganon po ba?”

“Oo, ang bilis nang panahon no? 2 years na din pala. Siguro kung buhay siya, sabay kayo gagraduate” Naluluhang sambit ni tita. 

“Oo nga po eh…” Nakangiti kong sambit kay tita. Pinipigilan ko ang luha ko, pero I know kung nasaan man si Mike ngayon ay masaya na siya.

“Ano na pala ang balak mo pagkagraduate mo? Saan ka magtatrabaho?”

“Balak ko pong bumalik sa Manila Tita, my mom knows someone who can help me get a job on a 5 star hotel sa Makati…” Nagkwentuhan muna kami ni tita while waiting for Jeff and tito Art. Mukhang namiss ako ng mama ni Mike. 

“Ganon ba? Dalawin mo din ako dito paminsan minsan hijo ah?” Tila nalungkot niyang tono sa sinabi ko.

“Oo naman tita, andito din si Mike, lagi ko pa din siya dadalawin dito” Nasa ganun kaming paguusap ng dumating si Kris. 

“Hi JD, hi tita!” Ngiting bati ni Kris na hawak hawak si Mikey Jr.

“Oh, Kris, buti at nandito ka. Akin na nga ang apo kong pagkacute cute!” Binuhat naman ni tita si Mikey Jr. at sinayaw sayaw. 

 

Umupo si Kris sa tabi ko at tinignan ang puntod ni Mike. Bigla naman siya nagsalita na ikinalingon ko. 

“Musta ka na JD? Tagal mo di nagpakita ah? Madami ka na utang sa anak ko.” Biro niya sa akin.

“Medyo busy lang, alam mo na. he he”

“Ikaw talaga, si Jeff? Bakit hindi mo kasama?”

“May naiwan sa sasakyan ang loko.” Nagtawanan kami ni Kris dahil aware din siyang ulyanin nga si Jeff. 

“Oh ayan na ang lolo baby…” Pagbababy talk ni tita sa anak ni Mike. Tumayo naman kami ni Kris para salubungin si Tito Art.

“Asan na ang guwapo kong apo?” Masayang masaya si Tito ng makita si Mikey Jr. Malamang ay miss na miss na nila si Mike. 

“Musta na Kris at JD? Buti at nagkasabay sabay tayo dito ngayon” Masayang bati ni tito Art sa amin. 

“Okay naman po tito, oo nga po eh, namiss ko din kayo ni tita” 

“Namiss, eh ang tagal mo ngang di nagpapakita sa amin” Medyo tampong sabi ni tito Art sa akin. 

“Halla ka!” Biro ni Kris sa akin. 

“Tito talaga, medyo busy lang po. Don’t worry dadalasan ko po ang dumalaw sa susunod” Pag ngiti ko sa matanda na sinuklian na din niya ng matamis na ngiti. 

Nagkakasiyahan kaming naguusap at nilalaro si baby Mikey Jr. ng dumating si Jeff. Saan ba to galing? Pawis na pawis! Isip ko habang nakatingin sa kaniya sa paglapit.

“Sorry JD, ang layo kasi nung sasakyan, nakakapagod. Hello po tito and tita, hi kris.” Bati niya sa amin. Hinalikan naman niya sa noo si baby Mikey at umupo sa tabi ko. 

“Ikaw talaga, parang bata, pawis na pawis ka oh! Gusto mo ng juice?” Alok ko sa kanya habang pinupununasan ang pawis ni Jeff. 

“Ehem” Pagubo ni Kris sa amin. 

“What?” Magkasabay na sambit namin ni Jeff.

“Ang sweet! Ano level na ba yan ha?”  Nagtawanan naman kaming tatlo sa pagaandar ni Kris. 

Nagkwentuhan pa kami dun ng ilang minuto bago nagpaalam sila Tito at tita na may pupuntahan pa daw sila. 

“Mauuna na kami JD ha?” Pagpapaalam sa akin ni tito art. Nakipagbeso naman ako kay tita at umalis na sila. Dumating naman ang boyfriend ni Kris.

“Andyan na hubby ko, paano alis na kami?” Pagpapaalam ni Kris.

“Sige Kris, si Mikey Jr. ha? Hiramin ko sa weekend”

“Okay lang naman, puntahan mo nalang kami sa bahay ha?”

“Oo, salamat!” Umalis na nga sila ni Kris at naiwan kami ni Jeff sa sementeryo. Nakita ko naman si Jeff na parang kinakausap ang puntod ni Mike. 

“Hoy! Ano sinasabi mo kay Mike?” Panggulat ko sa kanya. 

“Wala!” Sabi naman niya. 

“Weh? Dami alam, halika na, iligpit mo na gamit natin at malapit na magdilim. Let's go na.”

“Oo na” Nagliligpit na kami ni Jeff nang maalala ko yung binalikan niya sa sasakyan. 

“Panget, ano ba yung binalikan mo sa sasakyan?” Pagtatanong ko sa kanya. 

Unti unti lumingon sa akin si Jeff na nakangiti. Mukhang ewan. 

“Oi, naihipan ka ba ng masamang hangin. Itsura mo?” Pagtatanong ko sa kanya pero lumapit lang siya sa akin. Nagulat ako ng bigla itong lumuhod. 

“Nagpaalam na ako kay Mike. Siyempre baka multuhin ako pag di ako nagpaalam sa kaniya”

“Ano ba yan Jeff, tumayo ka nga, para kang tanga!”

“JD, my love, will you marry me?” pinakita niya sa akin ang singsing na binalikan niya sa sasakyan. Napatakip naman ako ng bibig ko sa pagkabigla.

“Nakakangawit panget, ano na? Will you marry me?” pagtatanong niya ulit. Hindi pa din ako nagsasalita. Tumayo siya sa pagkakaluhod at akmang aalis na.

“Teka lang, YES!” pigil ko sa kaniya, humarap naman siya at niyakap ako ng mahigpit. Hinalikan ko siya sa harap ng puntod ni Mike.

“Akala ko hindi ka papayag!”

“Masyado ka naman mabilis sumuko, na shock lang ako!”

“Ako mabilis sumuko? Tagal kaya kita niligawan, sumuko ba ako?” Niyakap ko naman siya ulit nang mahigpit.

 

“Nagpaalam ka ha?” Paninigurado ko kay Jeff.

“Oo nga” sabay halik sa akin ulit.

Nakaramdam kami ng malamig na hangin sa bumalot sa amin ni Jeff. I think this is how Mike gave us blessing. 

“Thank you Mike” Sabay naming sabi ni Jeff at nagkatinginan kami at ngumiti. Hahalikan sana ako ulit ni Jeff ng pigilan ko siya.

“Teka lang!” Pigil ko sa kanya.

“Bakit?” takang tanong niya. 

“Lagot ka kay papa! Hindi mo pa nga sila nakikilala ng personal nagpropose ka na!” pananakot ko sa kaniya.

“Eh di ipakilala mo na ako this weekend!” Ngiti ni Jeff sa akin. 

“Oo nga no, sabi naman nila mama wala sila gagawin this weekend. Handa ka na ba?” nagaalala kong tanong, siyempre, gusto ko ready na siya kapag ipapakilala ko na siya. Si papa kasi minsan pasaway eh.

“Handang handa na!” masayang sambit niya kaya hinalikan ko siya ulit sa labi.

Ang saya saya ko, Jeff proposed to me. I know this is too good to be true kasi student pa kami, we don’t have stable jobs and hindi pa alam ng parents ko pero the fact that he PROPOSED that he wants to be with me forever is enough for me. Engaged palang naman kami, hindi naman porket na nag propose eh kasal agad lalo pa’t hindi yun legal dito sa Pilipinas. 

Nagdecide ako na ipapakilala ko na si Jeff, siguro naman hindi magagalit si papa na nag propose na ito sa akin. Good thing nakwento ko kay Jeff na walang pupuntahan sila papa this weekend and na isuggest niya for us to meet them. Kinakabahan ako at the same time excited na mameet sila ni Jeff. Umalis na kami sa Baguio ng madaling araw palang para maaga kami makadating. We used my car at ako na ang nag drive since hindi daw sanay si Jeff sa daan papunta ng Manila. Around 10 AM ay nasa Makati area na kami at nagdecide akong dumiretso na sa bahay.

“Ready?” Tanong ko sa kanya ng nasa tapat na kami ng bahay. 

 

“Oo naman, ako pa ba?” confident na sambit niya. Mukhang ako pa yung kabado. Bumuntong hininga muna ako.

“Let’s go?” Tumango naman siya.

Bumaba na kami ng sasakyan at nasa may gate na kami. Parang walang tao, hindi man lang ako sinalubong ni manang? Kita ko naman ang kotse nila mama papa at ate sa garahe kaya I am sure na andito silang lahat. Dahan dahan kaming pumasok sa gate at dumiretso sa main door. 

“Hello? I am here!!” pang gulat ko sana ng buksan ko ang pinto pero walang tao sa loob ng receiving area. 

“That’s weird.” Sambit ko kay Jeff.

“Bakit naman?” takang tanong niya. 

“They usually hang out here kapag ganitong weekends. Alam ko na baka sa lanay sila tumatambay.” Naglakad kami papunta sa likod ng bahay at nagulat ako ng bigla silang lumukso at lumitaw out of nowhere. Ako dalat magsusurprise pero ako ang nasurprise. 

“CONGRATULATION JD AND JEFF!” nakalagay sa isang malaking tarp na nakasapit sa pader.

“Huh?” takang tanong ko at tiningnan ko si Jeff na malaki lang ang ngiti. 

Bumalik ang tingin ko sa tarp at napansing andito din pala ang mga HS friends ko. I can see my mom/dad/sis and her boyfriend/Giselle and the gang. 

“Ano nangyayari?” takang tanong ko kasi talagang naguguluhan ako.

“Well, I kinda talked to them first when I proposed to you.” Proud a sabi ni  Jeff sa akin.

 

“Loko ka! I really don’t like surprises!” naluluha kong sambit. 

“JD, Anak?” Tawag sa akin ni mama at inilahad niya yung kamay niya para yakapin ko siya. 

“Ma!” tumakbo ako at niyakap siya. 

“I am happy for you anak, you found your true love!”

“Thank you mama!” Tumingin naman ako kay papa na nakatingin lang sa akin.

“Pa?” nahihiyang sambit ko.

“Congratulations JD” sambit niya nang nakangiti kaya ko ito niyakap sa sobrang tuwa.

“Di ka galit pa?”

“Hindi, alam ko naman na you won’t get married anytime soon kasi wala pa kayong stable job at malaki gagastusin niyo kasi sa US kayo magpapakasal if ever? Pwede pa maudlot yan.”

“Papa talaga!” 

“Joke lang. Jeff hijo, lumapit ka nga.” Tawag nito kay Jeff na nakatayo lang sa likod ko.

“Hello po tito, nice to finally meet you po.”

“Nice meeting you din Jeff.” Ngiti ni papa sa kanya.

“Thank you po tito.”

“When you called to speak to us alam kong mabait kang bata. Hurt my son and I will shoot you in the head!” banta ni papa na ikinatawa ko at ikinakaba naman ni Jeff.

“I promise po tito I will love JD forever.” Nginitian ko naman si Jeff.

“I will have your word Jeff” Nakipagkamay naman si papa kay Jeff.

“Jeff ha? Ikaw na bahala diyan sa anak ko, pagpasensyahan mo na ang tantrums minsan.” Pagkausap naman ni mama kay Jeff.

“Mama naman…” nahihiya kong angal at tumingin kay Jeff.

“Oh, bakit nahihiya ka? Oh Jeff ha?”

“Yes po tita.” Nahihiyang sambit ni Jeff.

“Tita? No call me mama and you can call my husband papa”

“Sige po mama.” Naninibagong sambit ni Jeff.

“Welcome to the family hijo!” yakap sa kanya ni mama.

“Lil broooo!” yakap sa akin ni ate”

“Ate! Naunahan na kita.”

“Oo nga, nauna ka pa maengage sa akin.”

“Bagal kasi ni kuya Bryan eh!” pagbibiro ko kay ate at sa BF niya. 

“Narinig mo yun bhe? Ang tagal mo daw.”

“Ui, hindi naman…” sambit ni kuya Bryan na ikinatawa ko.

“Hoy! Anong propose propose sa ate mo? MATAGAL pa yan hindi ba Bryan?” Paninindak ni Papa kay kuya na ikinatango naman nito. Takot pa din ito kay papa until now. 

“Pa!!” angal ni ate.

“Gusto mo wala ka nalang BF?” pagbabanta ni papa.

“Sabi ko nga matagal pa ang proposal” sukong sambit ni ate na ikinangiti ni papa. 

Iniwan ko naman si Jeff para kausapin si ate at nilapitan ko sila Giselle at ang tropa ko nung HS.

“Congratulations Best!” masayang bati ni Giselle sa akin.

“Salamat Best, ano ginagawa niyo dito? Tinawagan din ba kayo ni Jeff?” masayang tanong ko sa kanila.

“Oo, ang sweet niyang BF mo inisa isa kaming tawagan.” Sambit ni Karen.

“Oo nga, nagulat din ako nung tinawagan ako” singit ni Anne sa amin. 

“Paano niya ba nalaman yung number namin?” Takang tanong ni Giselle.

“Ewan ko diyan. Parang BDO yan eh.”

“Ha? Anong BDO?” Takang tanong nila sa akin.

“He find ways!” banat ko na ikinatawa nila. 

“Alam mo best, ikaw na ikaw na talaga! Haba ng buhok?” pagbibiro ni Giselle.

“Natatapakan mo nga eh, pakidahandahan!” pagsakay ko sa biro niya. 

 

“Kelan kasal?” Tanong ni Rommel sa akin na isa sa kabarkada namin. 

“Ano ba nag propose lang siya. The fact na alam kong gusto niya to ng pangmatagalan masaya na ako. Madami pa kami iipunin para sa kasal sa US.” Ngiti ko sa kanila. 

“Grabe, I am really happy for you JD.” Masayang bati sa akin ni Giselle.

“I know, ikaw yung isa sa mga masaya kapag masaya ako. Salamat G! Musta na pala kayo ni Chris?”

“Okay naman, ready na ako sagutin ulit siya.”

“Nako, sinasabi ko sayo Giselle, pagisipan mo!” galit na sambit ni Karen. 

“Ihhh, nagbago na siya Karen, wag ka na magalit sa kaniya.” Nagmamakaawang sambit ni G kay Karen. Naalala ko kasi isa si Karen na halos isumpa si Chris ng magsuicide si G noon.

“Sabihin mo yan nung ako ang di magkanda ugaga nung nag suicide ka gaga!” natawa naman ako sa sinabi ni Karen. Sumingit naman ako to defent Chris.

“Karen, I already spoke with Chris and I can see that he’s better now. Nagbago na yung tao and nag sorry na din siya sa akin for everything that had happened.” Pakikipagusap ko kay Karen na ikingiti ni G.

“See, I told you, even JD think so too!” 

“Ewan ko sa inyong dalawa, mag bestfriends nga kayo, parehas kayong loka-loka!” give up na sabi ni Karen sa amin ni G na ikinatawa naming lahat dun. 

“Eh ikaw Anne? Nakamove on ka na ba?”

“Hoyyy! Moved on na yang si Anne in fairness sa kaniya sa bagong BF niya.”

“Talaga, may BF ka na and nakalimutan mo na si PJ?”

“Oo no, akala ko nung wala na siyang pag asa sa iyo magkakaroon na ako ng pag asa eh nung nakilala niya daw yung NIcko, nagkapag asa na daw siyang magmahal ulit. Jusko, wala ako laban sa lalake no!” pagbibiro ni Anne.

“Sino ba yung Nicko? Kilala mo daw JD eh.” Tanong ni Karen.

“Pinsan ni Jeff yun. Dating nanligaw sa akin, nagkakilala sila nung umakyat noon si PJ sa Baguio.”

“Sila na ba?” tanong ni Giselle.

“Hindi pa, pakipot pa si PJ. Ayaw daw ng long distance pero M.U. na sila.”

“Ayos pala eh, nakakamove on na ang lahat.” Sambit ni Giselle.

Habang nag uusap kami ay lumapit naman si Jeff sa amin at nagpakilala sa mga kaibigan ko personally. Natutuwa naman ako kay Jeff na nag rereach out sa mga taong mahalaga sa akin.

“Hello guys, ako pala si Jeff, ako yung tumawag sa inyo. Salamat sa pag tulong ha?” masayang turan ni Jeff.

“Wala yun, JD deserves to be happy!” Ngiti I Giselle kay Jeff.

“Thank you guys, I love you!” Masayang sambit ko sa kanila.

“Cheeeeessssy!” Sabay sabay nilang sambit sa akin. Hindi kasi sila sanay na cheesy ako masyado. Ewan ko ba, dahil sa sobrang saya?

“Kids, lunch is ready. Tara na sa dining area ng makakain na kayong lahat” Pagtawag sa amin nila mama para kumain na. Talagang prepared sila ah, may food pa. Pumunta na ang mga bisita sa dining nang nagpaiwan kami ni Jeff saglit. 

“Thank you Jeff, I was not expecting that you will do this for me!”

“Magpopropose ba ako sa iyo without getting your family and friend’s approval?”

“Thank you! You dunno how happy I am right now.” niyakap ko siya ng mahigpit. Palapit ng palapit ang mga labi namin sa isa’t isa for another kiss ng…

“Kain na!” gulat ni papa sa amin. 

“Papa talaga, timing eh.”

“Mamaya na yang kiss kiss na yan, kakain na!”

“Sige po…” sambit ni Jeff na nahihiya. 

“Halika na!” Yaya sa akin ni Jeff.

“Yung kiss ko?” nguso ko sa kanya.

“Mamaya na, baka sapakin na ako ni papa.” Natatakot na sambit ni Jeff.

“Sige na nga! HAHA!” Sumunod na kami sa kainan para masabayan sila sa pagkain. 

“Kain na!” Ngiti ni mama sa amin habang inaabutan ng plato. 

“Thanks ma…” Masaya kaming kumain kasama ng mga mahal ko sa buhay. This day marks the official engagement of me and Jeff. Siguro nga matagal pa bago kami ikasal pero I will hold on to this engagement until the day we will walk down the isle. 

 _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

Hindi porket nasaktan ka, hindi ka na iibig ulit. Yan ang natutunan ko ng mahalin ko si Jeff. Sa dami ng pinagdaanan naming saya, lungkot, sakit at takot sa relasyon namin I am 100 percent sure na kaya naming lampasan ang mga susunod pang hamon sa amin bilang other half ng isa’t isa. 

Loving is the best feeling a human being can have lalo na kung mahal ka din ng taong mahal mo. Noon, nawalan na ako ng pag asa na makikita ko pa ang taong magmamahal sa akin pero hindi ako sumuko at sumugal ulit. I am proud to say that I have found my happiness, my one true love. Kaya sa inyong nawawalan ng pag asa na makita pa ang tunay na pag-ibig, huwag kayo sumuko dahil dadating siya sa inyo. 

The End. 

-ForWhatItsWorthBook2-

Thousand Years-Christina Perri