#MyMadeUpBF Chapter 7 - Forgive and Forget

Chapter 7

Disclaimer: This is my first fiction story as a writer. Any events, names, scenarios or similarities to any written works are purely coincidental. This story is for mature audience and this story may contain gay sex. If you find this offensive please do not proceed on reading. Please leave a comment, negative or positive feedbacks are well appreciated. Do not copy this story without my permission.

Authors Note: Ito na, last update ko muna ito for now. Flight ko na mamaya to SG-Malaysia for my vacation at talagang inuna ko ito kesa sa pag aayos ng gamit ko HAHA. Kailangan ko ng bakasyon bago maging busy at ma stress ulit sa work. Salamat sa mga nagbabasa, I will be back in 4 days and I promise mag baback to back posting tayo. Please post your comment/suggestions and malay niyo magawan ko ng paraan na matupad ang gusto niyo. HAHA. P.S. yung pics ng characters, pagbalik ko nalang ha? Love love, enjoy chapter 7 :D 

“Huwag ka na kaya magalit diyan. Masyado ka naman in character sa pagiging my made up BF ko ha?!” nakita ko naman ang pag tense ni Kit. 

“Ha! Asa ka naman! Baka ikaw!” 

“Paano kung oo ang sagot ko?” pagtatanong ko ng diretso ang mukha.

“A-anong sabi mo?”

“Paano kung mahal na pala kita KIT?”

“A-a-no? ma-mahal mo a-ako?” nauutal niyang sambit na tinawanan ko ng husto.

“JOKE lang! you should’ve seen your face! EPIC” 

“Sira ulo ka!” tulak niya sa akin at tila napikon ito. 

“Joke lang hoy. Masyado ka kasi seryoso, huwag ka na magalit!”

“Ewan ko sa iyo Daryll.” Nakasimangot niyang sambit. 

“Sorry na, bad joke. Uyyyy, ngingiti na iyan.” Kiniliti ko naman siya sa leeg para mapangiti.

“HAHAHA! Ta-tama na Da-daryll…” tumatawa niyang sambit.

“Eh di ngumiti ka din, huwag ka na sisimangot ha? Ang gwapo mo kasi kapag nakangiti ka.” Nanlaki naman ang mata ko dahil sa sinabi ko. 

“Talaga?” ngiti niya sa akin. Umiwas naman ako ng tingin at hinila na siya pabalik ng room. 

“Halika na, malapit na ang time.”

Nang makabalik kami sa room ay nagtataka naman ako kung bakit nakatingin yung mga classmate ko sa akin. Nang mapadako ang tingin ko kay Chelsea ay nakangisi ito, dirediretso lang kami sa upuan namin at ng makatapat kami kay Chelsea ay kinausap ko ito. 

“Anong meron?” nagtataka kong pagtatanong.

“Clueless ka talaga or deadma ka lang?” nangiintriga niyang tanong.

“Ha?” 

“Magkaholding hands po kayo ni papa Kit.” Sambit niya at kinuha yung kamay namin. 

Nagulat naman ako dahil hindi ko namalayang magkahawak kamay pala kami. Agad ko naman itong binitawan sa sobrang hiya, nakita ko naman si Kit na nakangisi, how can he be so cool? Affected na ata ako masyado, this is bad!

“Nagtataka ka pa kung bakit sila nakatingin?” biro ni Chelsea sa akin.

“Tse, unintentional yun adik!” defensive kong sagot.

“Talaga lang ha?” asar ni Chelsea sa akin na ikinairap ko. Umupo naman ako sa upuan ko at sumunod si Kit sa akin. 

“Namumula ka oh!” asar nito sa akin. 

“Tumigil ka nga Kit, how can you be so unaffected?”

“Kasi, I know better!” ngiti niya. Oo nga tama siya, pero I know better DIN kaya ako nahihiya, kasi AFFECTED ako!

Habang naghihintay kami ng teacher for our next subject ay tinamaan nanaman ng pagka-abnoy itong si Kit dahil nangungulit naman. Natatawa naman ako sa mga pa andar niya na ikinatataka ng mga classmate ko kasi I never laugh that loud sa buong panahon na magkakaklase kami. Hinayaan ko na lang sila, masaya ako eh.

“Alam mo Kristoff, sa 4 years naming magkaklase ikaw lang nagpatawa ng ganyan kalakas kay Daryll!” komento ng isang classmate ko. 

“Oo nga!” sabay sabay na komento ng iba.

“Kayo talaga, hindi lang kasi ako palatawa!” depensa ko. 

“Hindi din, kahit nga yang si Chelsea na ubod ng kakengkoyan ay hindi ka niya napatawa ng ganyan.”

“Talaga?” manghang sambit ni Kit at tumingin sa akin. 

“Naks, ano yan? BROMANCE na ba yan?” paharing ng isang classmate namin. 

“Sira, magkababata kasi kami ni Kit kaya alam na namin ang gusto ng isa’t isa.”

“Wow ha, may nickname ka pa talaga kay kristoff ah! Iba na to, sorry girls may nagmamay ari na kay Kristoff!” biro ng isang classmate kong lalake.

“Ano naman kung broamnce? May masama ba?” umakbay naman sa akin si Kit kaya binatukan ko siya sa mga pinagsasabi niya! Natawa naman silang lahat dahil ang gwapong si Kristoff James ay binabatukbatukan ko lang. 

“Yieeee! DarKit LT na yan. Hashtag DarKitForever!” sigaw ng isang maarteng classmate ko na sinabayan nila ng kantyaw. Namula naman ako ng husto pero itong si Kit ay tawa lang ng tawa. Buti na lang at dumating na ang homeroom adviser namin. Save by the bell ako!

“Settle down class. Sorry I am late, I just wanna give out this review hand-outs for your first grading exams a week from now. I hope you do your best for the first grading period okay?”

“Yes ma’am!” sabay sabay naming sambit. Nakita ko naman si Kit na tila nangangamba sa nalalapit na exams. 

“Hey, I got your back! Ipapasa natin yung exams mo and we will get 95 sa lahat ng subjects mo para mabalikan mo na yung mahal mo!” pilit na ngiti naman ang sinukli niya. 

Masakit palang sabhin yun, I mean alam ko na hindi naman talaga kami pero may something na sa akin na gusto ko na si Kit. Pero sino ba ako para pigilan siya na bumalik sa taong mahal niya. Mahal ko siya kaya tutulungan ko siya kahit pa pagkalayo niya sa akin ang maging kapalit. Basta masaya siya, masaya na din ako. 

“Oh natulala ka diyan?” sambit ni Chelsea ng minsang nakatambay ako sa labas ng room. Pinalibutan nanaman kasi ng mga haliparot si Kit kaya hinayaan ko na muna ito.

“Malapit na ang exams…”

“Oh, kalian ka pa nabahala sa exams eh lagi ka naman nakakakuha ng mataas na grades?”

“Kung maitatawid ni Kit lahat ng grades niya babalik na siya sa Zambales.”

“Ah, kaya pala malungkot ka, eh di isabutahe natin.” Ngisi niya sa akin. 

“Ayaw ko naman nun, he did everything to help me kay Joshua siyempre I want to give that favor back by helping him sa goals niya.”

“Kaya mo ba na mawala siya?”

“Sira, paano napunta dun? Magkaibigan lang kami! Wala akong karapatan” TAMA wala akong karapatan kay Kit.

“Pero iba ang pagtingin mo sa kanya, hindi ba?”

“Sa akin na lang yun, mawawala din tong nararamdaman ko! Makaka MOVE ON din ako!” pagkumbinsi ko sa sarili ko.

“Hay, Marytr! Ikaw na talaga Daryll!” 

Habang nag uusap kami ay bigla nanamang sumulpot si Joshua out of nowhere. Nagulat naman kami ni Chelsea na halos ikatalon naming dalawa lalo na si Chelsea.

“Ay kabayo! Ano ba yan Joshua!” inis na sambit ni Chelsea sa kanya. Natawa naman ako sa itsura ni Chelsea dahil halos matumba na ito sa gulat. 

“I miss seeing you smile Daryll!” biglang sambit ni Joshua sa akin na ikinatigil ko sa pagtawa. Tinitigan ko naman siya at pilit lang na ngumiti. Napansin ko naman ang mga pasa sa mukha ni Joshua na ipinag alala ko.

“Exit muna ako friend…” pagpapaalam ni Chelsea pero hinawakan ko ito sa kamay. 

“Huwag ka aalis!” sambit ko kay Chelsea pero umiling lang ito. 

“You need to talk to him!” Sumilip naman ako kay Kit pero busy ito sa pakikipagusap sa mga classmate ko. 

Nagbuntong hininga muna ako bago ako tumango. I know Joshua needs someone to talk to kaya siya nandito. Kahit galit ako sa kanya nag aalala pa din ako dahil sa tuwing may pasa siya ay sigurado akong nag away nanaman sila ni tito Erick. Ako lang ang nakakapag pagan ng loob niya, kahit papaano once in my life eh naging importante din naman siya sa buhay ko.

“Thank you Daryll…” naluluha nitong sambit. 

“Tara, sa may mini park sa likod?”

“Sure ka ba Daryll? Baka naman may class kayo?”

“Wala, may meeting yung teacher namin.”

“Ah, same pala sa teacher namin.” Ngumiti lang ako ng pilit at naglakad papunta ng mini park. 

“Ano ba nangyari diyan Joshua? Nag away nanaman ba kayo ni tito Erick?” sambit ko ng makarating kami sa mini park ng school.

“Wala eh, bumalik ako sa dati. Nakita ni dad yung mga bagsak kong grades sa quizzes and projects sa room ko.”

“Joshua, hindi ba sabi ko naman sa iyo noon, ayusin mo ang pag aaral mo.”

“I know, pero ang hirap ayusin ang mga bagay na ganito kung ikaw ang lagi ko naiisip. I miss you so much Daryll.” Hawak niya sa kamay ko pero iniiwas ko ito. Nakita ko naman ang pag lungkot ng mukha niya.

“Joshua, yung sa atin, wala na talaga. I am sorry!”

“Dahil ba kay Kristoff James?” napaisip naman ako sa isasagot ko. Pero kung ibabase ko sa love oo, mahal ko na ata si Kit.

“Oo, Joshua.”

“Masakit pala? Sorry sa nagawa ko sa iyo noon.”

“Joshua, mahirap kalimutan ang nangyari at aaminin ko sa iyo hanggang ngayon may sama pa din ako ng loob sa mga nangyari.”

“Alam ko naman na hindi mo ako madaling mapapatawad. Akala ko kasi kung ipipilit ko ang nararamdaman ko ay matututunan mo ulit akong mahalin.”

“Joshua, pakawalan na natin ang sakit at pagmamahal na nararamdaman natin sa isa’t isa. I want to end this as smooth as possible Joshua. Balang araw masasabi ko din sa sarili kong napatawad na kita, na pwede na tayong maging friends ulit.” Kita ko naman ang pagtulo ng luha sa mga mata ni Joshua. Who would’ve thought na iiyakan ako ng isang Joshua Vasquez. Agad naman niyang pinunasan ang mga luha niya at hinarap ako ulit.

“Kita mo ito?” pinakita niya sa akin yung kwintas na binigay ko sa kanya when we broke up. Suot niya ito. 

“Yung necklace na binigay ko sa iyo…”

“Oo, alam mo ba nung binigay mo ito sa akin, hindi ko na ito hinubad. Ang sabi ko sa sarili ko hindi ko ito huhubadin hanggang hindi ko natatanggap na wala ka na sa buhay ko.” Malungkot na turan nito.

“Josh…”

“Shhhh. Naiintindihan naman na kita ngayon, may mahal ka ng iba. Pero hindi ko ito huhubadin kasi hindi pa naman ako nakaka move on.” Pilit na ngiti niya sa akin.

“Ikaw talaga, Joshua, sa gwapo mong yan! Hindi ka mahihirapan maghanap ulit ng bago. Hindi ba nga chick magnet ka!”

“Ewan ko ba, ginayuma mo naman kasi ako Daryll.”

“Hoy, ASA ka!” sa wakas ay nagawa ko ng ngumiti ulit sa kanya. Alam ko balang araw ay magiging magkaibigan kami ulit at tuluyan ko siyang mapapatawad. 

“Salamat Daryll for giving a chance to forgive me.”

“In time Joshua, in time.”

“Daryll, can I ask a favor?” nag alangan naman ako pero sige na, andito na.

“Sure, basta kaya ko ha?” 

Hindi na siya nag salita at bigla nalang ako nitong niyakap. Buti nalang at walang estudyante na nandoon kasi may classes sila. Hindi na ako tumanggi at hindi na din ako gumanti. Hinayaan ko nalang siya, dahil alam ko ito ang magpapagaan sa loob niya.

“You’ll be fine Joshua!” sambit ko sa gitna ng pagkayap niya sa akin.

“I know…” Nagulat na lang ako ng may tumawag sa pangalan ko. 

“Da-Daryll?!” kumalas kami sa yakapan at ng lumingon ako ay si Kit pala ito at masamang nakatingin kay Joshua.

“Kit…” sabi ko na nagtataka sa galit sa mga mata niya.

“Hindi ba nag usap na tayo tol!” tulak niya kay Joshua na sanhi ng pagkatumba nito. 

“Teka lang tol, nag uusap lang kami ni Daryll!” 

“Hindi eh! Wala kang isang salita tol!” isang sapak ang pinakawalan niya kay Joshua kaya umawat na ako. 

“Kit, stop that!” pilit kong hinihila siya palayo kay Joshua. Nakita ko namang gumanti na din si Joshua sa sapak ni Kit. 

“Eh makitid naman pala ang utak mo eh!” 

“Wala ka kasing paninindigan, kaya ka siguro iniwan ni Daryll kasi wala kang bayag!”

“Aba’t gago ka pala eh!” 

“TEKA lang, awat! Kit, Joshua!” Habang inaawat ko naman sila ay narinig ko ang pito ng mga guard ng school. Patay na! GUIDANCE to malamang. 

“Ano yan! Maghiwalay kayo!” utos ng isang guard kila Joshua at Kit. 

“Ano bang nangyayari dito?” wala sa amin ang sumasagot, ano naman isasagot ko? Na pinagaagawan ako ng dalawang lalake? MALAKING SCANDAL ito kapag nagkataon. 

“Oh, bakit hindi kayo makasagot. HALA! Sumunod kayo sa akin sa guidance office. Akin na mga ID niyo.” Kinuha naman nito ang ID ni Joshua at Kit pero hindi ko binigay yung akin. Tinignan naman ako nung guard. 

“Pati po ako? Umaawat lang ako!” depensa ko. Hindi naman sa iniiwan ko sila sa ere pero hindi magandang record to sa akin lalo pa’t running for valedictorian ako sa graduation.

“Kasama ka, akin na!” utos sa akin ng guard, wala naman akong nagawa kundi ang ibigay ang ID ko.

Dinala kami sa guidance office dahil sa gulo na nangyari. Nakayuko naman kaming tatlo dahil may epekto ito sa standing namin bilang student sa school. Si Joshua bilang varsity player, si Kit bilang transferee na may inaachieve na grade at ako, AKO na running with honors and scholar!

“Wala ba talagang mag kukwento sa inyo kung ano ang totoong nangyari?” tanong ng terror na guidance counselor namin. Wala sa amin ang sumagot at nanatili lang kaming nakayuko.

“Don’t make me ask you twice!” banta niya sa amin.

“Nagkainitan lang po ma’am. Hindi na po mauulit.” Pagpapaliwanag ko. 

“I can’t believe this Mr. Villaflor na masasangkot ka dito. Of all people ikaw pa talaga?” nanenermon niyang sambit na ikinayuko ko sa sobrang hiya. 

“Ikaw Mr. Vasquez, varsity ka dito and most students look up to you! Engaging to this type of violence won’t make you a better person! Mr. Arguelles, kabago bago mo dito. Your dad put trust to us na mapapatino ka namin but here you are! I warn you, this is your first offense, I won’t ask your parents to be here but if this happens again, expect worse. You may go!” 

Lumabas naman kaming tatlo sa office, kita ko pa din ang masamang tingin ni Kit kay Joshua. Paglabas namin ay kita ko ang basketball team sa labas, ang mga haliparot na babae na bubuntot buntot kay Kit at si Chelsea. Wow ha?! Sila andaming support tapos ako si Chelsea lang. Sorry nalang sila dahil ako ang pinag aagawan ng dalawang pinagkakaguluhan nila.

“Ano ba nangyari sa iyo Daryll? Kailan lang nabugbog ka tapos ngayon nakikipagbugbugan ka na din? Are yolu turning into a gangster?” galit na sumbat sa akin ni Chelsea. 

“Umawat lang ako Chelsea. Paano ba nalaman ni Kit na nasa mini park kami ni Joshua?”

“Ewan ko, nung umalis ka eh napansin ko na lumingon lingon si Kit tapos nung hindi ka makita eh lumabas na. May sa pusa ata yang made up BF mo eh.”

“Nagtataka ako kasi galit nag alit siya. Nabanggit niya na may usapan sila ni Joshua, naguguluhan ako?”

“Bakit hindi mo siya tanungin Daryll?”

“What do you mean? May alam ka ba Chelsea?”

“I am not in the position to tell you Daryll.”

“Nagusap lang naman kami ni Joshua, I just told Joshua na binibigyan ko ang sarili ko ng chance na patawadin siya.”

“Ano ba nadatnan ni Kit bago siya nagalit?”

“Well, Joshua embraced me. Hindi naman ako yumakap pabalik, I just let him na yakapin ako. Bakit naman magagalit si Kit?”

“Yung totoo Daryll? Dense ka ba or hindi mo lang ineentertain yung thought na posibleng gusto ka din ni Kit?”

“Ha? Hindi, may mahal siyang iba na gusto niyang balikan eh. IMPOSIBLE!”

“Da-Daryll?” rinig kong sambit ni Joshua habang naguusap kami ni Chelsea. Napalingon naman ako sa kanya.

“Im sorry Daryll.” Nakayuko niyang sambit sa akin.

“Joshua, let’s just drop it.”

“Hindi ko lang napigilan ang sarili ko na gumanti diyan kay Kristoff. Ang angas eh!” gigil na sambit ni Joshua. 

Naramdaman ko naman na may humila sa kamay ko. Si Kit at masama pa ding nakatingin kay Joshua. Hindi naman nagpatalo ng titigan si Joshua kay Kit na lalong nagpainit ng sitwasyon namin. Pumagitna naman agad si Chelsea para maiwasan ang panibagong gulo.

“Ops, guys! CHILL lang. “ pakikiusap ni Chelsea sa dalawa. 

“Sa susunod na lalapitan mo ulit si Daryll, babaliin ko na yung leeg mo!” banta ni Kit kay Joshua. 

“Naguusap lang kami, napakakitid kasi ng ulo mo! Sa susunod na ganyang makitid ka pa din ako ang babali ng leeg mo!”

“Joshua, KIT. Tama na yan please. Nasa harap tayo ng guidance office.” Pakiusap ko sa kanila. 

“Halika na Daryll!” may awtoridad nitong sambit. Wala naman akong nagawa dahil hinila niya yung kamay ko. Nang makalayo kami ay itinulak ako nito sa gilid at hinarap. Kita ko yung galit sa mga mata niya. 

“Ano ba kinagagalit mo Kit?” naguguluhan kong sambit. 

“Ano yun ha?!”

“Nag uusap lang kami ni Joshua, I told him na wala ng chance yung sa amin and I am giving him a chance na mapatawad ko siya.”

“Don’t lie to me! Bakit kayo nagyayakapan ha?!”

“Kit, teka nga! Ano ba TALAGA ang kinagagalit mo?”

“Dahil ako ng boyfriend mo hindi ba?”

“Oo, made up BF. Hindi totoo! Kunwari lang! Bakit ba sineseryoso mo ito?”

“Dahil mahal na kita at NAGSESELOS akong makita ka kasama niya!”

Itutuloy…